Herfst

De koffers zijn weer uitgepakt, de was is gedaan en alles is afgesloten voor de winter... Of zullen we toch nog een keertje gaan? Na drie jaar blijft het kriebelen om op pad te gaan en te kijken hoe het huis en de tuin er bij liggen. Telkens weer die kriebels in je buik als we de snelweg af gaan en het "kikkerpad" oprijden. Want ja, ieder bochtje in de weg, iedere parkeerplaats en elke afslag weten we nu wel te vinden, maar tegelijkertijd is iedere reis weer anders en ontdekken we weer iets nieuws.

Zo ook deze vakantie weer. Rond Luxemburg begon Dafne te miauwen en hadden wij ook wel hoge nood, dus de snelweg af en daar reden we nieuwsgierig geworden door het bordje: Bois du Four zo naar een bunker uit de oorlog. Even wat gegeten, een rondje gemaakt om en op de bunker en daarna zijn we weer verder gegaan.  Leuk!

Bij aankomst treffen we onze buurman in de tuin met een mand en een steelpan aan een stok. Paddenstoelen aan het zoeken? Jawel, maar de beste tijd is alweer achter de rug, het heeft werkelijk vol gestaan met boleten de afgelopen weken.

Dafne loopt inmiddels al lekker door de tuin te struinen, ze voelt zich direct weer thuis en dat geldt eigenlijk voor ons allemaal.  

Wat is het heerlijk stil, geen zuchtje wind, de zon schijnt en het is bijna sprookjesachtig mooi in de tuin. Bladeren in alle kleuren, tamme kastanjebolsters overal, met grote kastanjes die verspreidt liggen op de grond, prachtige mooie rode en gele appeltjes nog aan de bomen. Vliegenzwammen midden op het gras, waar afgelopen zomer nog een tent stond.

In de moestuin worden we verrast door best nog een flinke oogst. Courgettes, waar we heerlijke soep van hebben gemaakt, tomaten in alle kleurschakeringen van groen tot rood, krootjes, gewone peen, winterpeen en hier en daar nog een verdwaalde snijboon.

En dan natuurlijk de appels. Veel bomen zijn al leeg, maar er hangen ook nog genoeg appels aan de bomen of ze liggen eronder te wachten om verwerkt te worden tot appelmoes, appeltaart, als snelle snack tussendoor en dit jaar voor het eerst ook voor de appelsap.

De stoofperen zijn al weg, hoogstwaarschijnlijk is er iemand heel blij mee...dit geldt ook voor de walnoten, maar als we de schuur openen zijn we blij verrast als daar een grote voorraad noten ligt te drogen. Dank jullie wel lieve buren voor het rapen en bewaren van de noten!

Binnen in huis gaat de houtkachel aan en wordt het al snel behaaglijk warm. Na enkele dagen zijn ook de dikke muren aardig verwarmd en koelt het niet meer zo snel af. Bij de meiden op hun kamer waar de schoorsteen doorheen loopt heeft dit het effect van een knuffelmuur; een elektrische kachel is niet meer nodig voor boven. Perfect!

Koken, bakken, thee zetten, pizza maken, grote pannen met appels voor de moes, alles gebeurt op en in het houtfornuis, die centraal in het huis staat. Dafne heeft haar plekje net erachter op de blokken hout ingenomen en geniet lekker mee.

De woonkamer wordt nu gebruikt als koelcel waar alle voorraad, de flessen appelsap, groente en fruit klaar staat om mee te gaan naar Nederland en we leven in de keuken of buiten.

De tijd vliegt voorbij. Planten verplaatsen, oogsten, oogst verwerken, alles winterklaar maken en dan rest ons het inpakken van alle spullen, het schoonmaken van het huis, afsluiten van het water en de elektriciteit, een laatste ronde door de tuin en het weiland en met de geur van de houtkachel nog in onze kleren gaan we weer naar Nederland, de winter tegemoet.

Tot de volgende keer!